Τσα!

Χαιρετώ το (προφανώς ντροπαλό) κοινό μου!

Η ανάρτηση αυτή γίνεται για να:

1. Ευχαριστήσω όσους κατακλύζουν το μπλογκ μου σε επισκεψιμότητα (ναι, έχω stats και βλέπω τι γίνεται)

2. Ευχαριστήσω όσους έχουν γίνει "Αναγνώστες" και να τους διαβεβαιώσω, πως δεν πρόκειται ποτέ να βάλω το αντίστοιχο γκατζετάκι σε κοινή θεά μέσα στο μπλογκ για να πουλάω μούρη. Όποιος με "παρακολουθεί" έχει το δικαίωμα να το γνωρίζει μόνο αυτός.

3. Ευχαριστήσω το sarotiko.blogspot.com για την προτίμηση που μου έδειξαν. Τουλάχιστον τα παιδιά εκεί είχαν το φιλότιμο να βάλουν κι ένα ρημαδολινκ στο original...

Τέλος να ενημερώσω πως είμαι πάντα εδώ, στις επάλξεις, και η τουλάχιστον 2χρονη αδράνεια, έχει να κάνει καθαρά με την έλλειψη αποστολής προβλημάτων/θεμάτων σας. Ο ρόλος του μπλογκ ήταν ξεκάθαρος ευθύς εξαρχής: Ρωτάτε, απαντώ. Δεν ξεκινάω μόνη μου να γράφω αμπελοφιλοσοφίες. (Προτιμώ να τις γράφω αφού ερωτηθώ...).

Τουτέστιν, αν κάποιος από όλους εσάς που μπαινοβγαίνετε τόσο καιρό, διστάζει να στείλει κάτι επειδή σκέφτεται ότι "πάει αυτή, τόσο καιρό που τό 'χει παρατημένο...", να στείλει άφοβα. Μπορεί να αργήσω λίγο γιατί δεν το τσεκάρω τακτικά, αλλά άμα δω νά 'χει κίνηση το μαγαζί, θα μπαίνω τακτικότερα. Όπως έκανα άλλωστε και τώρα που είδα να γίνεται ο κακός χαμός στα stats από επισκέψεις μέσα στο καλοκαίρι.

Γαργαλήματα!

Υ.Γ. Χάλασε κι αυτό το μαραφέτι δίπλα. Μέχρι να βρω όρεξη να το αντικαταστήσω, ακούτε με τη φαντασία σας το Je t' aime, moi non plus... Αυτό είχα κι έπαιζε.

ΜΙΑ BUSINESS CARD ΤΟΥ ΣΕΙΡΗΝΑΚΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ?

UPDATE 22/11/2010:
Είδα το πρωί αυτό το άρθρο, και ένιωσα βαθιά θλίψη. Ξαφνικά, η παρακάτω ανάρτηση, που έγραψα ως "τραβηγμένο αστείο", δεν μου φαίνεται και ΤΟΣΟ αστείο...

Εδώ και καιρό συζητώντας με φίλους και φίλες για την οικονομική κατάσταση, για τις περικοπές στους μισθούς, για τις μειώσεις ωραρίων, έχουμε περάσει από πολλά στάδια: Άρνηση, πανικός, θυμός, κατάθλιψη, απάθεια... τελευταία βρισκόμαστε στο στάδιο του χιούμορ. Ίσως είναι και το μόνο που βοηθάει να την παλέψουμε λίγο.

Έτσι, μετά από διεξοδικές αναλύσεις πιθανών σεναρίων για την αντιμετώπιση της κρίσης και της επιβιώσης με τα νέα δεδομένα, καταλήξαμε πως η μόνη λύση για έξτρα εισόδημα ώστε να καλύψουμε τα "σπασμένα", είναι η συμμετοχή σε τσόντες. Η πορνοβιομηχανία είναι ο μόνος κλάδος που γνωρίζει άνθιση στη νέα τάξη πραγμάτων. Εκεί που όλοι απολύουν γιατί δεν έχουν δουλειά, η μόνη περίπτωση να χρειάζεται κάποιος κόσμο να προσλάβει, υποθέτουμε πως είναι σε τομείς που "έχουν δουλειές με φούντες", σωστά?

Κι εκεί που για χρόνια το απορρίπταμε ως πιθανότητα κάποιες "ώριμες ζουμερές -αντα κάτι" κοπέλες, λέγοντας όταν βρίσκαμε τα ζόρια: "Άντε και σου λέω εγώ να φτάσω να πουλάω το κορμί μου... Ποιος το αγοράζει???", έρχεται ο Άη-Σειρηνάκης ο Λυτρωτής και πλασάρει το πρότυπο "ΝΤΟΥΒΛΗ". Αγαλίασαν οι ψυχές μας. Είδαμε το φως στο τούνελ. Αναθάρρησε η καρδιά μας. Τώρα όλοι έχουμε ελπίδες να βρούμε δουλειά στο χώρο.

Είσαι γυναίκα κι έχεις περιττά κιλά ή ψιλοχοντροκυτταρίτιδα? Πετάς ένα ση-θρού νεγκιζεδάκι, ρυθμίζεις αναλόγως τον φωτισμό κι όλα γίνονται. Αν σ' όλα τα υπόλοιπα έχεις το απαραίτητο λέγειν και κυρίως το know-how, όλα τ' άλλα διορθώνονται. Όρεξη για δουλειά να υπάρχει.

Είσαι άντρας κι έχεις ελαφριά μπακούλα ή κάμπριο οροφή? Σιγά το πρόβλημα! Μ' ένα καπελάκι και μια σωστή γωνία λήψης, η λύση είναι στο τσεπάκι. Το εργαλείο να είναι ρεγουλαρισμένο ώστε να λειτουργεί σωστά και να είσαι αξύριστος για να "τροχάς" την παρτνέρ σου!

Άνοιξε τους ορίζοντές σου, η στενομυαλιά είναι εμπόδιο στην εξέλιξή σου. Μην αγχώνεσαι πια για τα επιδόματα που σου έκοψαν, για τα δώρα που σου έκοψαν, για τις ώρες που σου έκοψαν. Τη ΛΙΜΠΙΝΤΟ δεν στην έκοψαν! Ούτε τα "μέσα" έκφρασης αυτής. Μέχρι να μας κοπούν κι αυτά, η λύση είναι μία και είναι μπροστά μας: ΤΣΟΝΤΕΣ!

Οι καιροί άλλαξαν. Δεν θα είναι ντροπή αυτό το επάγγελμα. Μην κολλάς στο "πως θα το πάρει η οικογένειά μου, θα πέσουν απανωτά εγκεφαλικά, εμφράγματα, κλπ". Θα μαζεύεται το σόι με ποπ κορν να σε καμαρώσει. Φανταστείτε τους διαλόγους του μέλλοντος, ε?

- "Νάτη νάτη, η Ελενίτσα μας είναι!"
- "Μια χαρά το πάει, ε? Αχ, από μένα πήρε αυτό το κορίτσι!"
- "Σιγά ρε γυναίκα, όλα τα καλά πια από σένα τά 'χει πάρει, εγώ τίποτα δηλαδή?"
- "Ε, βρε Θανάση μου, τι να σου πω, δεν ήξερα ότι κι εσύ όταν "προσκυνάς" σε βολεύει να ρίχνεις το μαλλί προς τα δεξιά..."
(Ξινή γειτόνισσα:) - "Πάντως, δε λέω, καλή η Ελένη, αλλά η Μαρία μας είναι σε άλλη κλάση... Μας την ζητάνε συνεχώς. Δεν θέλω να το μειώσω το κορίτσι σας, προς Θεού, και μη με παρεξηγήσετε που το λέω, αλλά... άλλο πράμα το Μαράκι! Και σε ένταση και σε διάρκεια και σε ποικιλία... Ντάξει, τι να λέμε, παίζει σ' άλλη κατηγορία"
(Ναι, αυτές δεν θα λείψουν ποτέ...)

Θα πηγαίνεις στην κανονική σου δουλειά, κι όταν σου λένε να μείνεις παραπάνω θα λες "Αδύνατον, ξέρετε τι γα***σι με περιμένει???". Αυτό ως τώρα, που αν το ξεστόμιζες θα ήταν μεταφορικό, και θα αφορούσε τις δουλειές του σπιτιού, τα τρεχάματα με το παιδί, και τέτοια, ήταν λόγος απόλυσης, διότι η απάντηση θα ήταν "χεστήκαμε κυρά μου, να μην έκανες παιδί και να έμενες σε τσαντίρι". Ενώ τώρα... τώρα που θα είναι κυριολεκτικό και θα αφορά τα νέα επαγγελματικά σου καθήκοντα... θα είναι απολύτως σεβαστό! Γιατί ο ίδιος που θα σου έχει πει με καρακατακούλ ύφος "έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι, στις Παρασκευές που θα σου κόψουμε, βρες μια δεύτερη δουλειά", δεν θα έχει μούτρα να σου φέρει εμπόδιο! Όσο κι αν δεν περίμενε ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ ότι μπορεί και να ήταν εφικτή τελικά αυτή η απίστευτη παπαριά που σου είχε πει τότε για να σε κατευνάσει, τώρα που το βλέπει να το έχεις κάνει πράξη, οφείλει να το καταπιεί. Τι θα σου πει, μην πας στη δουλειά σου? Όοοοχι, "ΟΚ, καλά γα***σια" θα σου πει!

Άντε, πολλά είπαμε, μην το σκέφτεσαι άλλο, φτιάξε το βιογραφικό σου! Και μία κοινωνική προσφορά από την Αντροχωρίστρα: Ακολουθώντας πιστά το ως τώρα έργο μου, για την ξετσουτσούμιση (sic) (από το ρήμα "ξετσουτσουμίζω") όλων των ντροπαλών / άβγαλτων / αξετσουτσούμιστων φίλων και φιλενάδων του μπλογκ... ΣΑΣ ΕΧΩ ΕΤΟΙΜΗ ΦΟΡΜΑ-ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ!!! Πάρτε το συμπληρώστε το και στείλτε το όσο είναι καιρός.

Μόνο το e-mail του Σειρηνάκη δεν έχω να σας δώσω, ρε παιδιά... Αν το βρει κάποιος το στέλνει και σε μένα? Κι εγώ παιδί μεγαλώνω...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:

Δ/ΝΣΗ-ΤΗΛΕΦΩΝΟ-eMAIL:

ΗΛΙΚΙΑ:

ΥΨΟΣ:

ΒΑΡΟΣ:

ΕΚΑΤΟΣΤΑ (για άντρες):

CUP (για γυναίκες):

ΧΡΩΜΑ ΜΑΛΛΙΩΝ:

ΧΡΩΜΑ ΟΦΘΑΛΜΩΝ:

ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΩΣ ΤΩΡΑ:

ΕΞΑΣΚΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ:

ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΤΗ ΦΟΡΑ:

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ:

ΧΟΜΠΥ - ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ (παρακαλώ αναφέρατε μόνο όσα σμιλεύουν το σώμα, πχ μπαλέτο, kick boxing, ενόργανη, κλπ):

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ (δηλαδή πόσες μπορείτε να έχετε ταυτόχρονα πάνω σας):

ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ (αν κάτι είναι προσωπική σας πατέντα, παρακαλώ αναφέρατε αναλυτικά στο κενό πεδίο, στο τέλος της φόρμας):

ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑ - ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ:

Καλή σταδιοδρομία!!!

ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2010 - ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Μετά από τόοοοοοοοοοοσο καιρό απουσίας, επανέρχομαι μόνο και μόνο για να αναδημοσιεύσω κάτι που μόλις διάβασα κι ομολογώ το "ζήλεψα".

RESPECT στην συγγραφέα!!!!!!!!

ΚΡΥΟ, ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΡΙΟ

Μάλλον ο Θεός με τιμωρεί προκαταβολικά, γι' αυτά που πρόκειται να γράψω... Δεν εξηγείται αλλιώς! Παλεύω εδώ και ώρα να κάνω κόπυ-πέιστ το σχόλιο της αναγνώστριας που θα απασχολήσει την παρούσα ανάρτηση, όπως κάνω πάντα σ' όλες τις αναρτήσεις, είναι και το όλο κόνσεπτ αυτό εξάλλου σε τούτο το blog. Ρε με τίποτα, όμως!!!! Ούτε με δεξί κλικ, ούτε με Ctrl+V... Με καμμία Παναγία!!!!!!!!! Φυσικά μου είναι αδύνατον να το αντιγράψω όλο αυτό με το χέρι, ούτε φυλακισμένος δηλαδή... Αν είναι να καθόμουν να δακτυλογραφώ, έκανα και καμμιά δουλειά του γραφείου, να μην πληρώνομαι και τσάμπα την αντίστοιχη ώρα...

Ζητώ συγνώμη από τη φίλη Αγριόγατα και το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ, είναι να προσπαθήσω άλλη μέρα να το προσθέσω, μπας και πιάσει.

Ζητώ συγνώμη από όλους που θα σας βάλω στον κόπο, αλλά αν θέλετε να δείτε το "γράμμα" της φίλης Αγριόγατας, και να καταλάβετε για τι μιλάμε, θα πάτε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση και θα το βρείτε στο τρίτο από το τέλος σχόλιο.

Περιληπτικά αναφέρω πως η φίλη μας η Αγριόγατα έχει έναν ευτυχισμένο γάμο που διαρκεί 12 χρόνια, έχει δύο μικρά παιδάκια, όλα καλά όλα όμορφα, μόνο που... τελευταίως ο σύζυγός εξέφρασε την επιθυμία να βάλουν κι έναν τρίτο στην παρέα. Όχι κάποιον συγκεκριμένο... όποιον διαλέξει και γουστάρει η Αγριόγατα. Αρκεί να την δει να κάνει σεξ με άλλον άντρα, κάτι το οποίο βρίσκει ερεθιστικό. Η ίδια όμως δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη, νιώθει άβολα και αρχίζει να νιώθει και άσχημα από την πίεση της συνεχούς "απαίτησης" αυτής. Ελπίζω να μην μεταφέρω κάτι λάθος, το ρεζουμέ προσπάθησα να βγάλω.



Αγαπητή Αγριόγατα,

Κατ' αρχάς δεν έχει νόημα να σου πω τι θα έκανα εγώ στη θέση σου, που με ρώτησες, γιατί εγώ δεν είμαι εσύ. Αυτό που εσύ απορρίπτεις και σε φέρνει σε τόσο δύσκολη θέση, είναι για μένα συγκεκριμένα η υπέρτατη φαντασίωση κι έχω ψοφήσει από τη ζήλια μου που έχεις τέτοιο άντρα! Συνήθως, οι άντρες είναι συντηρητικοί με τις ΜΟΝΙΜΕΣ συντρόφους τους, το τονίζω αυτό το ΜΟΝΙΜΕΣ. Έχουν μια τάση να διαχωρίζουν "αυτή που είναι για σπίτι" με "αυτή που είναι για κρεββάτι". Μέγα σφάλμα, και λόγος για άπειρους αποτυχημένους γάμους και μακροχρόνιες σχέσεις. Οπότε ακόμα και οι πιο προχωρημένοι, άντε στο τσακίρ κέφι, ΑΝ γούσταραν τρίο, θα επέλεγαν να είναι γυναίκα το τρίτο πρόσωπο. Δεν υπάρχουν πολλοί που θα άντεχαν να δουν την γυναίκα που αγαπούν και είναι ερωτευμένοι, να την πηδάει άλλος. Ελάχιστες πρέπει να είναι οι εξαιρέσεις, και μία εξ αυτών έλαχε σε σένα (τυχερήηηηη!!!!! γκρρρρρρρρ!!!!!!!!).

Αυτό όμως που εγώ γουστάρω και θά 'κανα κωλοτούμπες αν μου το ζητούσε ο δικός μου, εσένα σε φρικάρει! Οπότε τι νόημα θα έχει αν σου πω: "Εγώ τι θά 'κανα??? Ουουουου!!! Σερνάμενοι θά 'φευγαν από τα "χέρια μου" οι τουρίστες της περιοχής! Θα κατέβαινε κλιμάκιο του Υπ. Τουρισμού στον τόπο μας να εξακριβώσει τα αίτια της απότομης αύξησης εισροής τουρισμού στην ευρύτερη περιοχή για να τα εφαρμόσουν και αλλού!" Θα σε βοηθούσε κάτι τέτοιο? Μάλλον όχι... Ούτε έχει κανένα νόημα να αναλύσουμε γιατί να μην σου αρέσει (ρε γαμώτο, συμπληρώνω εγώ), καθώς το "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα" κολλάει ταμάμ εδώ!

Τώρα για το πως να το χειριστείς... Ο σύζυγος γιατί επιμένει? Μήπως το "όχι" σου δεν είναι ορθό-κοφτό? Μήπως στέλνεις λανθασμένα μηνύματα του τύπου "αχ καλέ μη" που οι άντρες τα ερμηνεύουν (και καλά κάνουν) ως "θέλει, αλλά για να μην την περάσω για πουτάνα, κάνει τη δύσκολη"? Παίζει κι αυτό, νομίζω. Ίσως για κάποιους λόγους πιστεύει ότι κατά βάθος μπορεί να θες, αλλά φοβάσαι τις τυχόν συνέπειες στη σχέση σας. Αν είσαι 100% σίγουρη πως δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση να το κάνεις εσύ αυτό, είναι εντελώς έξω από σένα, φρόντισε να γίνει σαφές. Αρχικά αυτό συμβουλεύω λοιπόν, για να πάψει να υπάρχει η πιέση, εκτός αν δεν έχει πέσει έξω ο άνθρωπος και όντως θες το "σπρωξιματάκι" σου, το οποίο δεν είναι κακό. Μακάρι να ήξερα σίγουρα αν that's the case, να σε σπρώξω εγώ, θα το έκανα πανεύκολα! Αλλά αν it's not the case, θα σε φρικάρω χειρότερα περιγράφοντάς σου τα συν μιας τέτοιας φάσης. Μπορείς αν θες να το κάνουμε μέσω μέιλ αυτό, μην ντραπείς, ναι? Όπως και νά 'χει οφείλει να σεβαστεί τα θέλω και τα μη θέλω σου. Πέρασέ το αυτό το μήνυμα.

Αν υποθέσουμε τώρα ότι το πιάνει επιτέλους ο σύζυγος το υπονοούμενο και καταθέτει τα όπλα και δεν στα ξαναζαλίζει: τι σε απασχολεί? Φοβάσαι κάτι? Κάποια επίπτωση στη σχέση σας? Κατ' αρχάς, επειδή το θυμήθηκα τώρα κιόλας, να μην σε απασχολούν αυτά που είπες περί "πως γίνεται αφού μ' αγαπάει να με δει με άλλον", κλπ. Δεν ξέρουμε πως γίνεται, κι ούτε μας νοιάζει στην τελική τι τον φτιάχνει τον κάθε άνθρωπο στο σεξ. Δεν θα κάνουμε ψυχανάλυση πως και γιατί. Ισχύει, τέλος. Το συναίσθημα δεν έχει να κάνει. Για μένα δεν έχεις να φοβάσαι κάτι σχετικά με τα συναισθήματά του για σένα, γιατί αν σε είχε ψιλοχεσμένη πλέον, δεν θα έκανε προσπάθειες να κρατάει ζωντανή την ερωτική σας ζωή. Ακόμα κι αν κάποιος μένει σε ένα γάμο λόγω παιδιών (πολλοί άντρες το κάνουν αυτό), δεν νομίζω πως κάθεται να την παλεύει να λειτουργεί και η σεξουαλική ζωή... Την αφήνει την άλλη να μαραίνεται και ψάχνεται αλλού για το κρεββάτι του! (Να τονίσω πως αυτά, δεν είναι απόλυτοι κανόνες και πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις κλπ, αλλά συνήθως μιλάμε με γνώμωνα την πλειοψηφία. Και η πείρα μας έχει δείξει ότι κάπως έτσι πάει το πράγμα.). Άρα οι ενδείξεις τείνουν προς το ότι ο άντρας σου σε αγαπάει και θέλει να περνάτε καλά ΜΑΖΙ. Σού 'φυγε αυτή η έννοια? Πάμε στο αρχικό ερώτημα της παραγράφου πάλι λοιπόν. Φοβάσαι τις συνέπειες του "όχι" σου? Τι νομίζεις πως μπορεί να συμβεί? Κάτσε και σκέψου τα αυτά, και συζήτησέ τα μαζί του. Μην κάνω εγώ τώρα σενάρια και βάσει υποθέσεων σου λέω πιθανές "λύσεις". Ο ιδανικότερος άνθρωπος για να σου διαλύσει (ή να σου ενισχύσει) τέτοιες ανασφάλειες, είναι ο άνθρωπός σου. Κουβέντιασέ τα. Πες του ότι "εγώ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ! Τι σημαίνει αυτό για σένα? Πόσο σημαντικό είναι? Αν δεν το κάνω πως θα νιώΣεις ή πως θα νιώΘεις στο εξής? Αλλάζει κάτι για μας?" Ενδεικτικά σου δίνω κάποια ερωτήματα, εσύ θα την βρεις την άκρη ανάλογα με τα θέματα που σε βασανίζουν. Το σημαντικό είναι ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ.

Δεν ξέρω αν σε κάλυψα σε κάτι, αν εξακολουθείς να θες να συζητήσουμε κάτι άλλο που δεν "τό 'πιασα" από το γράμμα σου, ή να επεκταθούμε σε κάτι που ειπώθηκε ήδη. Όπως και νά 'χει εδώ είμαι, και γι' αυτό υπάρχουν τα σχόλια ανοιχτά σε κάθε ανάρτηση. Μια τελευταία ιδέα μόνο. Ιδέα, έτσι? Όχι συμβουλή!

Θα σας βοηθούσε υποθέτω να βρείτε κάτι ενδιάμεσο. Δεν ξέρω τι, εσείς θα το βρείτε. Να κάνει ένα βήμα πίσω εκείνος, κι ένα μπρος εσύ, μπας και βρείτε κάτι που θα χαρείτε και οι δύο. Π.Χ. να πάτε κάπου για ποτό και να κάθεστε χώρια, αλλά να βλέπει κατά το δυνατόν ή ακόμα και να ακούει ο άντρας σου τι γίνεται, κι εσύ να "παίξεις" μ' έναν άγνωστο. Το πόσο θα το προχωρήσεις θα εξαρτάται από σένα. Μπορεί να είναι από βλεμματάκια και χαμογελάκια, μέχρι... flashing!, δεν ξέρω που μπορείς να φτάσεις! Και ξέρεις? Ίσως κι εσύ να μην ξέρεις που μπορείς να φτάσεις και να σε εκπλήξει (ευχάριστα) ο εαυτός σου. (Αν δεν ξέρεις τι είναι το flashing, είναι αυτό που δεν φοράς εσώρουχα κάτω από τα ρούχα σου και φροντίζεις - σε δημόσιους χώρους συνήθως - να "δείχνεις" σε κάποιον λίγο βυζάκι... λίγο κωλαράκι... λίγο μουνάκι... και μετά στα καπάκια "κυρία" πάλι! Είναι άκρως ερεθιστικό και γι' αυτήν που τα δείχνει και για αυτόν που τα βλέπει!!!). Το flashing μπορείτε να το κάνετε και μεταξύ σας σε κάποιο δημόσιο χώρο. Μη σου πω, αν το κάνετε μεταξύ σας, ότι μπορείς, αντί να προσέχεις να μην σε δει άλλος, να επιδιώξεις να σε δει άλλος, αλλά και καλά δεν τον έχεις πάρει χαμπάρι ότι βλέπει κι αυτός! Μπορεί ο άντρας σου να γουστάρει, έστω και το ότι κάποιος τρίτος σε παίρνει μάτι, χωρίς να χρειαστεί να προχωρήσετε στα... ενδότερα!

Άλλη ιδέα: Με το ίντερνετ πως τα πάτε? Αν είστε εξοικειωμένοι, βάλτε τα παιδιά για ύπνο, κλειδωθείτε κάπου με τον υπολογιστή, και κάντε "τρελλίτσες" on camera για αγνώστους, χωρίς να φαίνονται τα πρόσωπά σας. Ή να το κάνεις εσύ, κι αυτός να βλέπει. Το να σε βλέπει να λες τ' ακατανόμαστα σ' έναν άγνωστο ή να τα κάνεις κιόλας παράλληλα στην κάμερα, μπορεί να έχει έπανω του την ίδια ή αντίστοιχη επίδραση με το να τα έκανες πραγματικά. Αν δεν έχετε web cam, τραβήξτε βιντεάκι με τα κινητά σας και ανεβάστε τα στα σχετικά σάιτ. Κάντε ό,τι γουστάρετε τέλος πάντως, είναι εξαιρετικό ξεκάβλωμα το ίντερνετ για άτομα με έντονη σεξουαλικότητα που δεν θέλουν όμως προσωπικές επαφές για τον Α ή Β λόγο.

Δεν ξέρω... μερικές ιδέες έριξα... δείτε τσόντες, πάρτε ιδέες! Οι τσόντες είναι εκπαιδευτική τηλεόραση για τέτοια θέματα! Εγώ που με είχα και για προχωρημένη, δεν σταματώ να "ενημερώνομαι" και μένω έκπληκτη όταν ανακαλύπτω κάτι καινούργιο, εκεί που νόμιζα πως τα ξέρω όλα (χωρίς να σημαίνει πως τα έχω κάνει και όλα, έτσι?). Βλέπεις κάτι, σου κάνει ή δεν σου κάνει κλικ, και αν σου κάνει, το εφαρμόζεις και ανανεώνεσαι.

Αυτά από μένα, ελπίζω να βοήθησα σε κάτι, και ... είπαμε! Εδώ είμαι, ναι?

Καλούς πειραματισμούς εύχομαι!!!

ΤΟ ΓΛΕΙΦΟΜΟΥΝΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΕΡΑΤΟ?

Ναι, ξέρω, πάει πολύυυυυυς καιρός... Αλλά μού 'σκασε θεματάκι, που δεν μ' αφήνει να το κρατήσω κλειστό το ρημάδι! Απομακρύνετε τα μικρά παιδιά και... ΠΑΜΕ!

Λέει η μανδάμ: "Δεν ήθελα να κερατώσω τον Χ γι' αυτό δεν τού 'κατσα του Ψ. Μόνο μ' έγλειψε..."

Χελλόοοοο-ουουουουου????????????????????

Ό,τι εσύ κούκλα μου, θά 'μπαινες ας πούμε ξαφνικά σπίτι, θα τον έβλεπες με δυο μπούτια στ' αυτιά, ή θά 'βλεπες ένα κεφάλι ανάμεσα στα πόδια του, και θά 'λεγες: "Ουουουφφφ!!! Ευτυχώς! Δεν με κερατώνει το μωρό μου, δεν της τον έβαλε!!!!!!!"

Ρε, έχουμε τρελλαθεί τελείως? Μπας και το χάσαμε από τότε που ο Κλίντον προσπαθούσε να πείσει την υδρόγειο ότι όταν τσιμπούκωνε την Μόνικα, δεν ήταν σεξ και δεν κεράτωνε την Χίλαρυ???

ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΩΣΕΣ, ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΩΣΕΣ!!! ΕΤΣΙ ΤΟ ΛΕΝΕ!!!!!!!!! Που έκανες όοοολα τ' άλλα, εκτός της διείσδυσης, για να μην έχεις και τύψεις...

Μα σοβαρά, υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει ότι αν προκύψει στοματικό σεξ, πρωκτικό σεξ, 69, πινέλο, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πέραν συνδυασμού "πούτσος μέσα σε μουνί", δεν πρόκειται για ΣΕΞ???????????????????????????

Α σιχτίρ, συγχίστηκα πρωινιάτικο...

ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΧΟΡΤΑΤΟ

Αόρατη Μελάνη είπε...

Χελόου ντόκτορ!

Εν πρώτοις να ξεκαθαρίσω ότι βρίσκομαι εδώ ινκονγκνίτα – πάει να πει ότι όλοι θα παριστάνουμε ότι δεν ξέρουμε ποια είμαι (λες και ενδιέφερε κανέναν αυτό). Παρακαλώ να τηρηθεί το ιατρικό απόρρητο.

Λοιπόν, έχω μια υπέροχη σχέση με έναν υπέροχο άντρα. Είμαστε και οι δύο τρελά ερωτευμένοι, ταιριάζουμε θαυμάσια, όσο περνά ο καιρός τόσο αγαπιόμαστε περισσότερο. Υπάρχει μόνο ένα μικρό προβληματάκι: είμαστε παντρεμένοι – όχι μεταξύ μας. Δυστυχώς οι σύζυγοί μας δεν έχουν το απαιτούμενο ανοιχτό πνεύμα για να δεχτούν τη σχέση μας.

Ο σύζυγός μου είναι μια χαρά παιδί, πολύ καλός σύζυγος και καλή παρέα, και με λατρεύει σαν θεά (άλλωστε, ΕΙΜΑΙ θεά). Δεν θέλω να τον πικράνω, άλλωστε καλά περνώ μαζί του, δεν θέλω να τον αφήσω, πού να τρέχω τώρα να μετακομίζω. Βέβαια δεν με τρελαίνει κιόλας, αλλά είμαστε ωραία βολεμένοι, μαγειρεύει κιόλας καμμιά φορά, κάνει και καμμιά δουλειά στο σπίτι, κρατάει και το παιδί για να βγω.

Το κακό είναι ότι αναγκάζομαι να λέω άθλια ψέματα και να κάνω απίστευτες ακροβασίες για να πάω να πιω έναν καφέ (με γάλα και ζάχαρη, αν με εννοείτε), με αποτέλεσμα να κουράζομαι, άσε που μπορεί και να καρφωθώ και να γίνει το έλα να δεις.

Υπάρχει λύση στο πρόβλημά μου;

3 Απρίλιος 2008 12:38 μμ

Αγαπημένη μουΝίτσα,

(για όποιον δεν είχε διαβάσει τα σχόλιά μας στην προηγούμενη ανάρτηση, αυτό είναι το υποκοριστικό του Μελανίτσα...)

Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση, και δεν ξέρω αν είναι καν πρόβλημα αυτό. Αυτό είναι μια ιδανική κατάσταση σε μια ιδανική κοινωνία. Γιατί όπως είπες, και το συμμεριζόμαστε άπαντες οι σεντιμεντάλ άνθρωποι, το μόνο που σε χαλάει είναι που λες κι ένα σκασμό ψέμματα... Κατά τ' άλλα την περνάς κοτσάνι!

Μα τι ωραία που θα ήταν, να είναι ενήμερος και ο σύζυγος... Να μπορούσε να το αποδεχτεί, και - γιατί όχι; - να κάνει κι αυτός τα ίδια! Πως κατανοούν και αποδέχονται το ότι μας φτιάχνει το σόπινγκ? Στο φάκινγκ γιατί κολλάνε??? Μια χαρά γαμείς παλικάρι μου, δεν υπάρχει αντίρρηση... Πειράζει να φάω και κανά άλλο μεζέ????????

Ή, για να μην είμαστε εντελώς πεζοί, να μην είναι μόνο για το κεχρί το θέμα. Ποια είναι η πιο ωραία φάση στον έρωτα? Αυτή της αρχής! Μες τα μέλια και τα ζουζουνίσματα!!! Πόσο κρατάει??? Αρχίδια, κρατάει!!!!!! Γιατί άμα καβατζωθούμε με οικογένειες και παιδιά, να στερούμαστε αυτήν την χαρά????? Αυτό το πετάρισμα στο στομάχι, αυτό το "αχ, μωρή, με κοιτάειειειειειειει!!!!", ή το "και του είπα, και μου είπε, και του λέω μετά, και όμως αυτός είπε, και τι εννοούσε κατά βάθος..." και να παίρνουν φωτιά τα τηλέφωνα με τις κολλητές! Και να σε αγγίζει κάποιος για πρώτη φορά, και να σε φιλάει κάποιος για πρώτη φορά, και να κυλιέστε στους σομιέδες για πρώτη φορά... Και ξανά τηλέφωνο στην κολλητή, "το κάναμεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!"

Για όσο κρατήσει ρε πούστη μου... Και το παιδί παιδί, και ο άντρας άντρας... Σαν συγγενείς είμαστε έτσι κι αλλιώς, με τα χρόνια. Δεν αποκλείω την περίπτωση να πηδιέσαι μια χαρά χαρούλα και με τον σύζυγο. Αλλά αλλιώς. Δεν έχει αυτό το ... το... "το κάναμεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!"

Βέβαια, ομολογώ ότι κι εγώ θα είχα λιώσει στις τύψεις... Αν τον αγαπάς πραγματικά κι είσαι ντόμπρος άνθρωπος γενικά, σου ψιλοβγαίνει ξινό όλο αυτό, επειδή δεν αντέχεις να τον φλομώνεις στις παπαριές.

Ήξερα ζευγάρι, πριν χρόνια, έχουμε χαθεί πια, που λειτουργούσαν εντελώς ελεύθερα. Λάτρευαν ο ένας τον άλλον, κι είχαν παράλληλα τις περιπέτειές τους, ο ένας εν γνώσει του άλλου. Αντάλλασσαν εμπειρίες μάλιστα, κι όχι απλώς δεν χαλιόντουσαν, τουναντίον! Καρακαταφτιαχνόσαντε και βγάζαν τα μάτια τους! Αυτοί είναι ακόμα μαζί, κι έχουν κάνει και τρία παιδιά εν τω μεταξύ, κι είναι τρισευτυχισμένοι!!! Σπάνια περίπτωση, το ξέρω, αλλά μα την Παναγία, υπάρχει!!! Έλληνες, έτσι; όχι τίποτις Σουηδοί...

Δε ξέρω καλή μουΝίτσα... δεν ξέρω... η επιστήμη σηκώνει τα χέρια... Κάνε ό,τι γουστάρεις προσέχοντας μην πληγώσεις αυτούς που αγαπάς, μόνο αυτό έχω να σου πω...

Αν εξακολουθείς να τριγυρνάς εδώ γύρω, ελπίζω να το διαβάσεις, και να μου απαντήσεις. Να μου πεις πως είναι τα πράγματα, γιατί πέρασε και τόσος καιρός, και μπορεί κάτι να έχει αλλάξει!

Καλά (ξε;)μπερδέματα!!!!!!!!!!!!

ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠ' ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ (?)

Ο/Η Prophet Estarian είπε...

Γιατρέ μου, απορία
Έχω μια σχετικά βίαιη τάση κατά τη διάρκεια της πράξης.
Ενίοτε μου βγαίνει ένα μπρουτάλ, ένα "κάτσε μωρή να σε σκίσω σα σαρδέλα".
Παρατήρησα οτι συνέβη μετά από ερωτικό μαραθώνιο με γυνή που ζήταγε απεγνωσμένα να φάει χοντρά χαστούκια.

Είναι κακό; Να ανησυχώ;

6 Μάρτιος 2008 1:49 μμ

Βρήκε καλό σέρβις και μας ξανάρθε ο εν λόγω πελάτης. Επειδή τον έχουμε κατασυμπαθήσει, κι επειδή δεν έχουμε κι άλλον δηλαδή, πάμε να δούμε το θεματάκι του.

Καλέ μου Εστάριαν,

Για όλα υπάρχει μια αρχή. Το ότι δοκίμασες κάτι και σου άρεσε, δεν σημαίνει ότι ήσουν «κάπως» κι έγινες «αλλιώς». Απλά δεν είχε βρεθεί ακόμα ο άνθρωπος που θα σε ξεκλειδώσει. Βρέθηκε, και άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου. Και περάσατε και οι δύο (ελπίζω!!!) ωραιότατα, γι’ αυτό κι εσύ θα ήθελες να το επαναλάβεις. Λογικόν και υγιές.

Πριν προχωρήσω στο συγκεκριμένο θέμα, θέλω να πω κάτι που είναι το μότο μου, και κολλάει σ' όλες τις περιπτώσεις που τους περισσότερους σας ανησυχούν, "καλέ μήπως είμαι άρρωστος", και τέτοια:

ΣΤΟ ΣΕΞ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΛΑ,
ΑΡΚΕΙ ΟΣΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΆΝΩ ΑΠΟ 18
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ.
(Αυτό το τελευταίο, αμέσως αμέσως αποκλείει τα ζώα.
Όσο και να τα ρωτάτε, δεν πρόκειται να συναινέσουν).

Και συνεχίζω...

Άλλος άνθρωπος μας βγάζει το τρυφερό μας, άλλος μας βγάζει το κωλοπαιδαρέ (για άντρα)/πουτανέ(για γυναίκα) μας, ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να μας βγάζει και το ένα και το άλλο ανάλογα τη φάση. Τίποτα δεν είναι προς ανησυχία. Όσο περνάνε και οι δυο καλά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Και τα μπινελικάκια, και τα χαστουκάκια, αλατοπίπερο είναι...

Επειδή όμως το τρυφερό, δεν θεωρείται «προβληματική συμπεριφορά», αντιθέτως η βία και ο εξευτελισμός, είναι, το θέμα είναι να ψαχτούμε στο κατά πόσο αυτές οι συμπεριφορές αφορούν αποκλειστικά και μόνο ένα πικάντικο παιχνιδάκι με τον/την σύντροφό μας, ή αφορούν το σύνολο της συμπεριφοράς μας. Σίγουρα υπάρχουν κάποια όρια, κάποιες διαχωριστικές γραμμές, άλλες φορές λεπτές, κι άλλες φαρδιές-πλατιές.

Υπάρχει η περίπτωση να είσαι με κάποιον τον οποίο εκτιμάς, σέβεσαι, κι όταν τον ξεμοναχιάζεις γουστάρεις να παίρνετε ρόλους. Δεν μιλάω απαραίτητα για μακροχρόνια ή σοβαρή σχέση. Ακόμα και σε one night stand θεωρώ δεδομένο (ως υγιές), ότι ο άλλος μου βγάζει κάτι θετικό και ξεκινάω να προχωρήσω τόσο πολύ μαζί του. Δεν ξεκινάω για να τον βλάψω! Στην πορεία, όταν βρισκόμαστε σεξουαλικά, πειραματιζόμαστε και βρίσκουμε κάποιους κοινά αποδεκτούς κώδικες και περνάμε και οι δύο καλά. Αν αυτοί οι κώδικες περιλαμβάνουν ρόλους της μορφής μου συζητάμε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, από τη στιγμή που μόλις ολοκληρωθεί η επαφή, εξακολουθούμε να τρέφουμε τα ίδια συναισθήματα για τον/την παρτενέρ μας. Από απλή συμπάθεια στην αρπαχτή, μέχρι βαθιά αγάπη για τον/την από χρόοοονια σύζυγό μας.

Η άλλη περίπτωση είναι να μην μπορείς να κάνεις σχέση, να θεωρείς ότι όλες οι γυναίκες είναι καριόλες και να πληρώνεις πουτάνες για να κάθονται να τις βρίζεις, να τις φτύνεις και να τις μπατσίζεις, για να καταφέρεις να αποδώσεις σεξουαλικώς. Και το να απευθύνεσαι σε επαγγελματίες είναι η καλύτερη περίπτωση. Μην το πιάσω όταν ξαμολιέσαι και το παίζεις γόης, ρίχνεις το γκομενάκι και μετά το σαπακιάζεις στο ξύλο. Αυτού του είδους η διαταραχή, έχει και το αντίστοιχό της πρότυπο στις γυναίκες. Είναι το: δεν αξίζω τίποτα, καλά μου κάνουν, μόνο τέτοια συμπεριφορά μου αξίζει, μην πω και χειρότερη.

Κάπου ανάμεσα τις δύο αυτές περιπτώσεις υπάρχει φυσικά και το γκρι. Ανάλογα με το πόσο κοντά ή πόσο μακριά βρίσκεται σε κάποιο από τα δύο άκρα, ας αναλογιστεί ο καθένας αν και κατά πόσο χρειάζεται βοήθεια από κάποιον ειδικό.

Εσύ, καλέ μου πελάτη, που ανήκεις;;;;;; Γιατί κάτι μου λέει ότι είσαι μια χαρά παιδί;;; (Έως και ο «άντρας ο σωστός ο πρόστυχος»;;;;;)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Και να τονίσω για άλλη μια φορά, σε περίπτωση που δεν είναι ήδη προφανές, ότι εδώ είναι το τελευταίο μέρος που θα απευθυνθεί κανείς αν χρήζει βοηθείας ειδικού. Εδώ απλά κουβεντιάζουμε ελεύθερα, και αν μας παίρνει – αναλόγως το θέμα – κάνουμε και την πλακίτσα μας. (Γι’ αυτό και βάζω αντίστοιχα labels, για να ξέρει κανείς τι πρόκειται να διαβάσει. Μέχρι στιγμής τα θέματα ήταν μόνο στις κατηγορίες «Χαβαλεδιάρικα» και «Ντεμί Σαιζόν». Αν παραστεί ανάγκη, να είστε σίγουροι ότι υπάρχουν και τα «Σοβαρά, τώρα!». Αλλά ποτέ μα ποτέ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ!!!! Οι ειδικοί υπάρχουν αλλού, φροντίστε να απευθύνεστε στα σωστά μέρη και ανθρώπους!!!!!!)