Του νόου αζ μπέτε

Αγαπητή Αντροχωρίστρα,

Το δικό μου θέμα είναι το τρίο. Συγκεκριμένα, είμαι μαζί με τη σύντροφό μου πολύ καιρό, κι απ’ την αρχή κιόλας είχε πετάξει κάποια υπονοούμενα ότι θα της άρεσε να «πληθύνει η παρέα». Φαντασίωσή της είναι ότι θέλει να με στριμώξει μαζί με μία άλλη. Κι από ότι καταλαβαίνω, το λεσβιακό θα είναι μέσα στο παιχνίδι.
Ωραία λοιπόν, «ποιο είναι το πρόβλημα» θα μου πεις; Αυτή είναι η φαντασίωση του 90% των αντρών όλου του κόσμου, κι εσένα που σου έρχεται στο πιάτο κάνεις τον δύσκολο; Το πρόβλημα είναι ότι είναι δύσκολη. Δηλαδή θέλει η παρτενέρ μας:
1.        Να μην είναι γνωστή – μη γίνουμε και ρόμπα
2.       Να είναι του γούστου της, όμορφη και θηλυκή, σέξυ αλλά όχι ξέκωλη, κλπ
3.       Να έχει αντίστοιχη εμπειρία, μην ψαχνόμαστε όλοι μας
Η λίστα βέβαια δεν τελειώνει εδώ, κάθε φορά όλο και κάτι θα βρει να συμπληρώσει. Γιατί όσες τις προτείνω (απ’ έξω απ’ έξω) απορρίπτονται για κάποιο λόγο. Έχει βάλει δηλαδή τον πήχη πολύ ψηλά. Φοβάμαι ότι βρίσκει και δικαιολογίες για να υπεκφεύγει λιγάκι.
Κι η ερώτηση είναι: πως θα καταφέρω να τα ταιριάξω όλα; Πώς να βρεις κάποια που να της αρέσουν αυτά τα σκηνικά, πώς να πείσω την δικιά μου ότι «καλή είναι αυτή μωρέ» και πως είναι πιο ενδεδειγμένο να ξεκινήσεις μια τέτοια κατάσταση;

Atreju

Καλώς τον μουουου!!! 

(Όταν είδα το μέιλ σου, μου φαινόταν γνωστό το όνομα και λύσσαξα να θυμηθώ από που. Κι έκανα τη μαλακία να ψάχνω από πίσω προς τα μπρος, οπότε ξαναδιάβασα όλο το μπλογκ μου τσάμπα και βερεσέ, γαμώτη μου, στου Σειρηνάκη ήσουν!)

Στο θέμα μας τώρα:

Θα ξεκινήσω με κοινοτοπίες όπως "κάθε αρχή και δύσκολη", "υπάρχει μεγάλη απόσταση από την θεωρία στην πράξη", "είναι να μην πάρεις φόρα", κλπ. Κι εξηγούμαι: Δεν αμφιβάλλω ότι τα πιστεύει και όντως θα τα ήθελε αυτά που λέει, αλλά αν δεν το έχει ξανακάνει και τό 'χει θεωρητικά στο μυαλό της, παίζει και να μην καταφέρει να το κάνει ποτέ πράξη. Βλέπεις, όσο το πολυ-ψειρίζουμε κάτι, δεν το κάνουμε και στο τέλος, γίνεται λίγο σαν το ανέκδοτο με τον γρύλλο. Αυτά τα πράγματα, θέλουν και λίγο "βουρ στον πατσά". 

Επειδή τυχαίνει να έχω προσωπική πείρα στο θέμα, ως η "ενδιάμεση" όμως και όχι ως η "μόνιμη σύντροφος", έχω παρατηρήσει πως αυτές που σε βουτάνε και δεν ξέρεις από που σού 'ρθε, τό 'χουν ξανακάνει και γούσταραν και το ξαναθέλουν. Δεν μού 'χει τύχει με πρωτάρα. Πρόσφατα με προσέγγισε πρωτάρα για συμβουλές, η οποία από τις απαντήσεις μου και το στυλ μου, κατέληξε πως δεν ήθελε τελικά απλώς να με συμβουλευτεί, αλλά να μου κάνει "επίσημη πρόταση". Αν με διαβάζει κάποιος κι έχει καταλάβει 5 πράματα για μένα, εύκολα καταλαβαίνει πως δεν σοκαρίστηκα ή θίχτηκα, τουναντίον, το θεώρησα κι άκρως κολακευτικό, καθώς κι εκείνη κάτι στάνταρντς σαν της δικιάς σου έθετε, και πολύ το χάρηκα που θεωρήθηκα ιδανική ως προς αυτά. Όμως:

Ακριβώς επειδή ήταν πρωτάρα, το παράχεσε στην οργάνωση και το στήσιμο και τις λεπτομέρειες... μιλάμε μόνο που δε μού 'δωσε ατάκες να αποστηθίσω! Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι αυτά έχουν γούστο όταν γίνονται κατά το δυνατόν αυθόρμητα, αλλά εκείνη τό 'χε κάπως όλο στο κεφάλι της κι είχε κολλήσει εκεί, με αποτέλεσμα να ξενερώσω και τελικά να το αποφύγω. Δεν το αποκλείω ακόμη, αλλά για να γίνει κάποια στιγμή, θα πρέπει να υπάρξει ένα στοιχείο έκπληξης, μια ιδέα ξαφνικού, κάτι...

Γιατί στα λέω όλα αυτά: Πιστεύω πως το ιδανικό, είναι μεν να ξέρεις ότι δεν "χτυπάς" στα τυφλά, με κίνδυνο να ξεφτιλιστείς σε γνωστή ή να παρεξηγηθείτε, βολιδοσκοπείς λίγο την κατάσταση, αλλά μετά ρε πούστη μου, τ' αφήνεις και λίγο να κυλήσουν μόνα τους. Θεωρώ πως όλη η κάβλα σ' αυτές τις υποθέσεις είναι το "εκτροχιαστήκαμε και το καταφχαριστηθήκαμε". Μου φαίνεται πολύ ξενερωτικό να είναι λες και παίζεις σε τσόντα. Και το εντελώς στημένο, εκεί παραπέμπει. 

Για μένα, αν βρείτε κάποια στιγμή πρόσφορο έδαφος, ανοίξτε μια πικάντικη κουβεντούλα, ποτιστείτε με τη σωστή ποσότητα αλκοόλ (τόσο να πέσουν οι αναστολές, όσο να μπορώ να αποδώσω, είναι η αναλογία), και μετά προχωρείστε στο παρασύνθημα χωρίς πολλές πολλές κουβέντες. Αυτό θέλει λίγο "τώρα σ' είδα, τώρα κάτσε", δεν είναι για "θα ήθελες την τάδε μέρα τάδε ώρα να έρθεις στο σπίτι μας για ένα τρίο". Για την ακρίβεια, δεν πρέπει να έχουμε στο κεφάλι μας το "θα κάνουμε τρίο". Θέλει την ίδια αντιμετώπιση με οποιοδήποτε άλλο "πέσιμο σε μονάδα". Απλά η πλευρά που την πέφτει, αποτελείται από δύο κι όχι από έναν. Εφόσον τό 'χετε λυμένο μεταξύ σας το ότι θα γουστάρετε κάτι τέτοιο, και δεν υπάρχει κίνδυνος μεταξύ σας παρεξήγησης μετά, πάρε πρωτοβουλία αφού εκείνη τό 'χει κάνει "δέκα μέρες κοσκινίζω".

Τα γούστα της τα ξέρεις πάνω κάτω, προφανώς θέλει μία πάνω κάτω στο στυλ της. Κόψε κίνηση. Κρίνε την διάθεσή της. Δες τη χημεία μεταξύ τους. Αν τις δεις χαλαρές, γελαστές, με οικειότητα στην σωματική επαφή ("πιάνονται" χαλαρά όπως μιλούν, γέρνουν η μία προς την άλλη... τέτοια), ξεκίνα παιχνίδι. Αν ο χώρος στον οποίο βρίσκεστε είναι ακατάλληλος, πρότεινε να πάτε κάπου αλλού. Μην προτείνεις ξενοδοχείο κι εσύ, βρες κάτι άλλο. Το καλύτερο είναι σπίτι σας, αλλά αν δεν μένετε μόνοι σας, ή αν για κάποιο λόγο δεν γίνεται να πάτε εκεί, βρες παραλία, δασάκι, κάτι. Ακούγεται πιο αθώο κι ακολουθούν πιο εύκολα. Εμένα πχ την πρώτη μου φορά μου είχαν προτείνει να πάμε για βραδυνό μπάνιο στη θάλασσα. Δεν λες εύκολα όχι... Ακούγεται παιχνιδιάρικο, τρελούτσικο... όχι "πρόστυχο". Αμέσως αμέσως όμως, βρίσκεσαι σε πολύ "ιδιαίτερη" διάθεση, γιατί ευνοεί το περιβάλλον. 

Όπως δεν θά 'λεγες (εύκολα) σε μια κοπέλα, "πάμε στο δάσος να σε ξεσκίσω", έτσι και τώρα θα βρεις κάτι διπλωματικό. "Ξέρω ένα απίστευτο μέρος, που έχει θέα στο τάδε κι είναι φανταστικά αυτήν την ώρα, παίρνουμε ένα μπουκάλι τάδε και πάμε?" ή "Είναι μια παραλιούλα που δεν υπάρχει ψυχή, πάμε ν αράξουμε ή να βουτήξουμε (αναλόγως καιρού αυτό)"? Κι αν η απάντηση είναι αρνητική, κανείς δεν έχει έρθει σε δύσκολη θέση, κι αν είναι θετική, έχεις κάνει το πρώτο και σημαντικότερο βήμα Ξεμονάχιασμα και ειδυλλιακές συνθήκες. Εκεί τις ποτίζεις λίγο ακόμα (εσύ κόφτο!) και ή περιμένεις λίγο μπας και κάποια ξετσουτσουμίσει, ή αν δεις πως θέλουν σπρώξιμο, αρχίζεις εσύ τις πρώτες κινήσεις. Ε, τώρα μη με ρωτήσεις και ποιες κινήσεις, γαμώ το κέρατό μου δηλαδή...

Ξέρω ότι τα λέμε καταχείμωνο όλα αυτά, αλλά οι ιδανικές συνθήκες είναι συνήθως το καλοκαίρι. Λίγα ρούχα ή μαγιώ... καταλαβαίνεις. Οι γυναίκες δε, έχουν και μια τάση να είναι πιο "ανοιχτές" σε περίοδο διακοπών. Άσε που ευνοούνται και οι γνωριμίες, κυρίως δε με άτομα που δεν παίζει και να τα ξαναδείς και χέστηκες!

Τελευταία τιπς για άμα βρεθείτε στο ψητό: Με μέτρο τα όσα πεις ή κάνεις με την άλλη, μη στραβώσει η δικιά σου. Άστη λίγο να νιώσει ότι κινεί τα νήματα, ότι αυτή είναι η θεά πού τό 'χει προκαλέσει όλο αυτό... ξέρεις. Παίζουν τεράστιο ρόλο αυτά, και στο να περάσει καλά κατά τη διάρκεια, και στο να εξακολουθήσετε να είστε καλά μεταξύ σας μετά. Και φυσικά ανεξαρτήτως του τι ήταν η άλλη, εσύ μετά θα της λες "που πόσο μουνάρα ήσουν αγάπη μου, που καμία μπροστά σου..." και θα το χρησιμοποιήσεις όλο αυτό το "υλικό" της εμπειρίας σας, για να περνάτε καλά και μόνοι σας στις επόμενες φορές, είναι άκρως αφροδισιακό ως ανάκληση. Άσε που έτσι, θα είναι ακόμα πιο "βουρ στον πατσά" αν σας ξανατύχει κάτι!

Με τις ευχές μου, λοιπόν, και περιμένω νέα από το μέτωπο!

Υ..Γ..1: Α, επίσης αποφύγετε να γίνει "μόνιμη" η "τρίτη". Περιπλέκονται τα πράγματα. Μερικές φορές, κι όξω. Άλλη μετά.

Υ.Γ.2: Επειδή ξανάδα το ερώτημα 3. στο μέιλ σου: Δεν υπάρχει κάτι που να χρειάζεται τρελλό ψάξιμο, οπότε μην αγχώνεσαι πως θα ψάχνεστε. Καλή είναι η εμπειρία αλλά όχι απαραίτητη. Όπως σ' όλες τις περιπτώσεις στο σεξ, ο κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες και συνταγές στο τι γουστάρει ο κάθε άνθρωπος, στα τυφλά πας. Δοκιμάζεις, κόβεις αντιδράσεις, κι αναλόγως συνεχίζεις ή δοκιμάζεις κάτι άλλο. Ένστικτο, αντίληψη και σεβασμός μεταξύ των συμμετεχόντων χρειάζεται μόνο. 

Τσα!

Χαιρετώ το (προφανώς ντροπαλό) κοινό μου!

Η ανάρτηση αυτή γίνεται για να:

1. Ευχαριστήσω όσους κατακλύζουν το μπλογκ μου σε επισκεψιμότητα (ναι, έχω stats και βλέπω τι γίνεται)

2. Ευχαριστήσω όσους έχουν γίνει "Αναγνώστες" και να τους διαβεβαιώσω, πως δεν πρόκειται ποτέ να βάλω το αντίστοιχο γκατζετάκι σε κοινή θεά μέσα στο μπλογκ για να πουλάω μούρη. Όποιος με "παρακολουθεί" έχει το δικαίωμα να το γνωρίζει μόνο αυτός.

3. Ευχαριστήσω το sarotiko.blogspot.com για την προτίμηση που μου έδειξαν. Τουλάχιστον τα παιδιά εκεί είχαν το φιλότιμο να βάλουν κι ένα ρημαδολινκ στο original...

Τέλος να ενημερώσω πως είμαι πάντα εδώ, στις επάλξεις, και η τουλάχιστον 2χρονη αδράνεια, έχει να κάνει καθαρά με την έλλειψη αποστολής προβλημάτων/θεμάτων σας. Ο ρόλος του μπλογκ ήταν ξεκάθαρος ευθύς εξαρχής: Ρωτάτε, απαντώ. Δεν ξεκινάω μόνη μου να γράφω αμπελοφιλοσοφίες. (Προτιμώ να τις γράφω αφού ερωτηθώ...).

Τουτέστιν, αν κάποιος από όλους εσάς που μπαινοβγαίνετε τόσο καιρό, διστάζει να στείλει κάτι επειδή σκέφτεται ότι "πάει αυτή, τόσο καιρό που τό 'χει παρατημένο...", να στείλει άφοβα. Μπορεί να αργήσω λίγο γιατί δεν το τσεκάρω τακτικά, αλλά άμα δω νά 'χει κίνηση το μαγαζί, θα μπαίνω τακτικότερα. Όπως έκανα άλλωστε και τώρα που είδα να γίνεται ο κακός χαμός στα stats από επισκέψεις μέσα στο καλοκαίρι.

Γαργαλήματα!

Υ.Γ. Χάλασε κι αυτό το μαραφέτι δίπλα. Μέχρι να βρω όρεξη να το αντικαταστήσω, ακούτε με τη φαντασία σας το Je t' aime, moi non plus... Αυτό είχα κι έπαιζε.

ΜΙΑ BUSINESS CARD ΤΟΥ ΣΕΙΡΗΝΑΚΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ?

UPDATE 22/11/2010:
Είδα το πρωί αυτό το άρθρο, και ένιωσα βαθιά θλίψη. Ξαφνικά, η παρακάτω ανάρτηση, που έγραψα ως "τραβηγμένο αστείο", δεν μου φαίνεται και ΤΟΣΟ αστείο...

Εδώ και καιρό συζητώντας με φίλους και φίλες για την οικονομική κατάσταση, για τις περικοπές στους μισθούς, για τις μειώσεις ωραρίων, έχουμε περάσει από πολλά στάδια: Άρνηση, πανικός, θυμός, κατάθλιψη, απάθεια... τελευταία βρισκόμαστε στο στάδιο του χιούμορ. Ίσως είναι και το μόνο που βοηθάει να την παλέψουμε λίγο.

Έτσι, μετά από διεξοδικές αναλύσεις πιθανών σεναρίων για την αντιμετώπιση της κρίσης και της επιβιώσης με τα νέα δεδομένα, καταλήξαμε πως η μόνη λύση για έξτρα εισόδημα ώστε να καλύψουμε τα "σπασμένα", είναι η συμμετοχή σε τσόντες. Η πορνοβιομηχανία είναι ο μόνος κλάδος που γνωρίζει άνθιση στη νέα τάξη πραγμάτων. Εκεί που όλοι απολύουν γιατί δεν έχουν δουλειά, η μόνη περίπτωση να χρειάζεται κάποιος κόσμο να προσλάβει, υποθέτουμε πως είναι σε τομείς που "έχουν δουλειές με φούντες", σωστά?

Κι εκεί που για χρόνια το απορρίπταμε ως πιθανότητα κάποιες "ώριμες ζουμερές -αντα κάτι" κοπέλες, λέγοντας όταν βρίσκαμε τα ζόρια: "Άντε και σου λέω εγώ να φτάσω να πουλάω το κορμί μου... Ποιος το αγοράζει???", έρχεται ο Άη-Σειρηνάκης ο Λυτρωτής και πλασάρει το πρότυπο "ΝΤΟΥΒΛΗ". Αγαλίασαν οι ψυχές μας. Είδαμε το φως στο τούνελ. Αναθάρρησε η καρδιά μας. Τώρα όλοι έχουμε ελπίδες να βρούμε δουλειά στο χώρο.

Είσαι γυναίκα κι έχεις περιττά κιλά ή ψιλοχοντροκυτταρίτιδα? Πετάς ένα ση-θρού νεγκιζεδάκι, ρυθμίζεις αναλόγως τον φωτισμό κι όλα γίνονται. Αν σ' όλα τα υπόλοιπα έχεις το απαραίτητο λέγειν και κυρίως το know-how, όλα τ' άλλα διορθώνονται. Όρεξη για δουλειά να υπάρχει.

Είσαι άντρας κι έχεις ελαφριά μπακούλα ή κάμπριο οροφή? Σιγά το πρόβλημα! Μ' ένα καπελάκι και μια σωστή γωνία λήψης, η λύση είναι στο τσεπάκι. Το εργαλείο να είναι ρεγουλαρισμένο ώστε να λειτουργεί σωστά και να είσαι αξύριστος για να "τροχάς" την παρτνέρ σου!

Άνοιξε τους ορίζοντές σου, η στενομυαλιά είναι εμπόδιο στην εξέλιξή σου. Μην αγχώνεσαι πια για τα επιδόματα που σου έκοψαν, για τα δώρα που σου έκοψαν, για τις ώρες που σου έκοψαν. Τη ΛΙΜΠΙΝΤΟ δεν στην έκοψαν! Ούτε τα "μέσα" έκφρασης αυτής. Μέχρι να μας κοπούν κι αυτά, η λύση είναι μία και είναι μπροστά μας: ΤΣΟΝΤΕΣ!

Οι καιροί άλλαξαν. Δεν θα είναι ντροπή αυτό το επάγγελμα. Μην κολλάς στο "πως θα το πάρει η οικογένειά μου, θα πέσουν απανωτά εγκεφαλικά, εμφράγματα, κλπ". Θα μαζεύεται το σόι με ποπ κορν να σε καμαρώσει. Φανταστείτε τους διαλόγους του μέλλοντος, ε?

- "Νάτη νάτη, η Ελενίτσα μας είναι!"
- "Μια χαρά το πάει, ε? Αχ, από μένα πήρε αυτό το κορίτσι!"
- "Σιγά ρε γυναίκα, όλα τα καλά πια από σένα τά 'χει πάρει, εγώ τίποτα δηλαδή?"
- "Ε, βρε Θανάση μου, τι να σου πω, δεν ήξερα ότι κι εσύ όταν "προσκυνάς" σε βολεύει να ρίχνεις το μαλλί προς τα δεξιά..."
(Ξινή γειτόνισσα:) - "Πάντως, δε λέω, καλή η Ελένη, αλλά η Μαρία μας είναι σε άλλη κλάση... Μας την ζητάνε συνεχώς. Δεν θέλω να το μειώσω το κορίτσι σας, προς Θεού, και μη με παρεξηγήσετε που το λέω, αλλά... άλλο πράμα το Μαράκι! Και σε ένταση και σε διάρκεια και σε ποικιλία... Ντάξει, τι να λέμε, παίζει σ' άλλη κατηγορία"
(Ναι, αυτές δεν θα λείψουν ποτέ...)

Θα πηγαίνεις στην κανονική σου δουλειά, κι όταν σου λένε να μείνεις παραπάνω θα λες "Αδύνατον, ξέρετε τι γα***σι με περιμένει???". Αυτό ως τώρα, που αν το ξεστόμιζες θα ήταν μεταφορικό, και θα αφορούσε τις δουλειές του σπιτιού, τα τρεχάματα με το παιδί, και τέτοια, ήταν λόγος απόλυσης, διότι η απάντηση θα ήταν "χεστήκαμε κυρά μου, να μην έκανες παιδί και να έμενες σε τσαντίρι". Ενώ τώρα... τώρα που θα είναι κυριολεκτικό και θα αφορά τα νέα επαγγελματικά σου καθήκοντα... θα είναι απολύτως σεβαστό! Γιατί ο ίδιος που θα σου έχει πει με καρακατακούλ ύφος "έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι, στις Παρασκευές που θα σου κόψουμε, βρες μια δεύτερη δουλειά", δεν θα έχει μούτρα να σου φέρει εμπόδιο! Όσο κι αν δεν περίμενε ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ ότι μπορεί και να ήταν εφικτή τελικά αυτή η απίστευτη παπαριά που σου είχε πει τότε για να σε κατευνάσει, τώρα που το βλέπει να το έχεις κάνει πράξη, οφείλει να το καταπιεί. Τι θα σου πει, μην πας στη δουλειά σου? Όοοοχι, "ΟΚ, καλά γα***σια" θα σου πει!

Άντε, πολλά είπαμε, μην το σκέφτεσαι άλλο, φτιάξε το βιογραφικό σου! Και μία κοινωνική προσφορά από την Αντροχωρίστρα: Ακολουθώντας πιστά το ως τώρα έργο μου, για την ξετσουτσούμιση (sic) (από το ρήμα "ξετσουτσουμίζω") όλων των ντροπαλών / άβγαλτων / αξετσουτσούμιστων φίλων και φιλενάδων του μπλογκ... ΣΑΣ ΕΧΩ ΕΤΟΙΜΗ ΦΟΡΜΑ-ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ!!! Πάρτε το συμπληρώστε το και στείλτε το όσο είναι καιρός.

Μόνο το e-mail του Σειρηνάκη δεν έχω να σας δώσω, ρε παιδιά... Αν το βρει κάποιος το στέλνει και σε μένα? Κι εγώ παιδί μεγαλώνω...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:

Δ/ΝΣΗ-ΤΗΛΕΦΩΝΟ-eMAIL:

ΗΛΙΚΙΑ:

ΥΨΟΣ:

ΒΑΡΟΣ:

ΕΚΑΤΟΣΤΑ (για άντρες):

CUP (για γυναίκες):

ΧΡΩΜΑ ΜΑΛΛΙΩΝ:

ΧΡΩΜΑ ΟΦΘΑΛΜΩΝ:

ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΩΣ ΤΩΡΑ:

ΕΞΑΣΚΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ:

ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΤΗ ΦΟΡΑ:

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ:

ΧΟΜΠΥ - ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ (παρακαλώ αναφέρατε μόνο όσα σμιλεύουν το σώμα, πχ μπαλέτο, kick boxing, ενόργανη, κλπ):

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ (δηλαδή πόσες μπορείτε να έχετε ταυτόχρονα πάνω σας):

ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ (αν κάτι είναι προσωπική σας πατέντα, παρακαλώ αναφέρατε αναλυτικά στο κενό πεδίο, στο τέλος της φόρμας):

ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑ - ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ:

Καλή σταδιοδρομία!!!

ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2010 - ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Μετά από τόοοοοοοοοοοσο καιρό απουσίας, επανέρχομαι μόνο και μόνο για να αναδημοσιεύσω κάτι που μόλις διάβασα κι ομολογώ το "ζήλεψα".

RESPECT στην συγγραφέα!!!!!!!!

ΚΡΥΟ, ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΡΙΟ

Μάλλον ο Θεός με τιμωρεί προκαταβολικά, γι' αυτά που πρόκειται να γράψω... Δεν εξηγείται αλλιώς! Παλεύω εδώ και ώρα να κάνω κόπυ-πέιστ το σχόλιο της αναγνώστριας που θα απασχολήσει την παρούσα ανάρτηση, όπως κάνω πάντα σ' όλες τις αναρτήσεις, είναι και το όλο κόνσεπτ αυτό εξάλλου σε τούτο το blog. Ρε με τίποτα, όμως!!!! Ούτε με δεξί κλικ, ούτε με Ctrl+V... Με καμμία Παναγία!!!!!!!!! Φυσικά μου είναι αδύνατον να το αντιγράψω όλο αυτό με το χέρι, ούτε φυλακισμένος δηλαδή... Αν είναι να καθόμουν να δακτυλογραφώ, έκανα και καμμιά δουλειά του γραφείου, να μην πληρώνομαι και τσάμπα την αντίστοιχη ώρα...

Ζητώ συγνώμη από τη φίλη Αγριόγατα και το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ, είναι να προσπαθήσω άλλη μέρα να το προσθέσω, μπας και πιάσει.

Ζητώ συγνώμη από όλους που θα σας βάλω στον κόπο, αλλά αν θέλετε να δείτε το "γράμμα" της φίλης Αγριόγατας, και να καταλάβετε για τι μιλάμε, θα πάτε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση και θα το βρείτε στο τρίτο από το τέλος σχόλιο.

Περιληπτικά αναφέρω πως η φίλη μας η Αγριόγατα έχει έναν ευτυχισμένο γάμο που διαρκεί 12 χρόνια, έχει δύο μικρά παιδάκια, όλα καλά όλα όμορφα, μόνο που... τελευταίως ο σύζυγός εξέφρασε την επιθυμία να βάλουν κι έναν τρίτο στην παρέα. Όχι κάποιον συγκεκριμένο... όποιον διαλέξει και γουστάρει η Αγριόγατα. Αρκεί να την δει να κάνει σεξ με άλλον άντρα, κάτι το οποίο βρίσκει ερεθιστικό. Η ίδια όμως δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη, νιώθει άβολα και αρχίζει να νιώθει και άσχημα από την πίεση της συνεχούς "απαίτησης" αυτής. Ελπίζω να μην μεταφέρω κάτι λάθος, το ρεζουμέ προσπάθησα να βγάλω.



Αγαπητή Αγριόγατα,

Κατ' αρχάς δεν έχει νόημα να σου πω τι θα έκανα εγώ στη θέση σου, που με ρώτησες, γιατί εγώ δεν είμαι εσύ. Αυτό που εσύ απορρίπτεις και σε φέρνει σε τόσο δύσκολη θέση, είναι για μένα συγκεκριμένα η υπέρτατη φαντασίωση κι έχω ψοφήσει από τη ζήλια μου που έχεις τέτοιο άντρα! Συνήθως, οι άντρες είναι συντηρητικοί με τις ΜΟΝΙΜΕΣ συντρόφους τους, το τονίζω αυτό το ΜΟΝΙΜΕΣ. Έχουν μια τάση να διαχωρίζουν "αυτή που είναι για σπίτι" με "αυτή που είναι για κρεββάτι". Μέγα σφάλμα, και λόγος για άπειρους αποτυχημένους γάμους και μακροχρόνιες σχέσεις. Οπότε ακόμα και οι πιο προχωρημένοι, άντε στο τσακίρ κέφι, ΑΝ γούσταραν τρίο, θα επέλεγαν να είναι γυναίκα το τρίτο πρόσωπο. Δεν υπάρχουν πολλοί που θα άντεχαν να δουν την γυναίκα που αγαπούν και είναι ερωτευμένοι, να την πηδάει άλλος. Ελάχιστες πρέπει να είναι οι εξαιρέσεις, και μία εξ αυτών έλαχε σε σένα (τυχερήηηηη!!!!! γκρρρρρρρρ!!!!!!!!).

Αυτό όμως που εγώ γουστάρω και θά 'κανα κωλοτούμπες αν μου το ζητούσε ο δικός μου, εσένα σε φρικάρει! Οπότε τι νόημα θα έχει αν σου πω: "Εγώ τι θά 'κανα??? Ουουουου!!! Σερνάμενοι θά 'φευγαν από τα "χέρια μου" οι τουρίστες της περιοχής! Θα κατέβαινε κλιμάκιο του Υπ. Τουρισμού στον τόπο μας να εξακριβώσει τα αίτια της απότομης αύξησης εισροής τουρισμού στην ευρύτερη περιοχή για να τα εφαρμόσουν και αλλού!" Θα σε βοηθούσε κάτι τέτοιο? Μάλλον όχι... Ούτε έχει κανένα νόημα να αναλύσουμε γιατί να μην σου αρέσει (ρε γαμώτο, συμπληρώνω εγώ), καθώς το "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα" κολλάει ταμάμ εδώ!

Τώρα για το πως να το χειριστείς... Ο σύζυγος γιατί επιμένει? Μήπως το "όχι" σου δεν είναι ορθό-κοφτό? Μήπως στέλνεις λανθασμένα μηνύματα του τύπου "αχ καλέ μη" που οι άντρες τα ερμηνεύουν (και καλά κάνουν) ως "θέλει, αλλά για να μην την περάσω για πουτάνα, κάνει τη δύσκολη"? Παίζει κι αυτό, νομίζω. Ίσως για κάποιους λόγους πιστεύει ότι κατά βάθος μπορεί να θες, αλλά φοβάσαι τις τυχόν συνέπειες στη σχέση σας. Αν είσαι 100% σίγουρη πως δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση να το κάνεις εσύ αυτό, είναι εντελώς έξω από σένα, φρόντισε να γίνει σαφές. Αρχικά αυτό συμβουλεύω λοιπόν, για να πάψει να υπάρχει η πιέση, εκτός αν δεν έχει πέσει έξω ο άνθρωπος και όντως θες το "σπρωξιματάκι" σου, το οποίο δεν είναι κακό. Μακάρι να ήξερα σίγουρα αν that's the case, να σε σπρώξω εγώ, θα το έκανα πανεύκολα! Αλλά αν it's not the case, θα σε φρικάρω χειρότερα περιγράφοντάς σου τα συν μιας τέτοιας φάσης. Μπορείς αν θες να το κάνουμε μέσω μέιλ αυτό, μην ντραπείς, ναι? Όπως και νά 'χει οφείλει να σεβαστεί τα θέλω και τα μη θέλω σου. Πέρασέ το αυτό το μήνυμα.

Αν υποθέσουμε τώρα ότι το πιάνει επιτέλους ο σύζυγος το υπονοούμενο και καταθέτει τα όπλα και δεν στα ξαναζαλίζει: τι σε απασχολεί? Φοβάσαι κάτι? Κάποια επίπτωση στη σχέση σας? Κατ' αρχάς, επειδή το θυμήθηκα τώρα κιόλας, να μην σε απασχολούν αυτά που είπες περί "πως γίνεται αφού μ' αγαπάει να με δει με άλλον", κλπ. Δεν ξέρουμε πως γίνεται, κι ούτε μας νοιάζει στην τελική τι τον φτιάχνει τον κάθε άνθρωπο στο σεξ. Δεν θα κάνουμε ψυχανάλυση πως και γιατί. Ισχύει, τέλος. Το συναίσθημα δεν έχει να κάνει. Για μένα δεν έχεις να φοβάσαι κάτι σχετικά με τα συναισθήματά του για σένα, γιατί αν σε είχε ψιλοχεσμένη πλέον, δεν θα έκανε προσπάθειες να κρατάει ζωντανή την ερωτική σας ζωή. Ακόμα κι αν κάποιος μένει σε ένα γάμο λόγω παιδιών (πολλοί άντρες το κάνουν αυτό), δεν νομίζω πως κάθεται να την παλεύει να λειτουργεί και η σεξουαλική ζωή... Την αφήνει την άλλη να μαραίνεται και ψάχνεται αλλού για το κρεββάτι του! (Να τονίσω πως αυτά, δεν είναι απόλυτοι κανόνες και πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις κλπ, αλλά συνήθως μιλάμε με γνώμωνα την πλειοψηφία. Και η πείρα μας έχει δείξει ότι κάπως έτσι πάει το πράγμα.). Άρα οι ενδείξεις τείνουν προς το ότι ο άντρας σου σε αγαπάει και θέλει να περνάτε καλά ΜΑΖΙ. Σού 'φυγε αυτή η έννοια? Πάμε στο αρχικό ερώτημα της παραγράφου πάλι λοιπόν. Φοβάσαι τις συνέπειες του "όχι" σου? Τι νομίζεις πως μπορεί να συμβεί? Κάτσε και σκέψου τα αυτά, και συζήτησέ τα μαζί του. Μην κάνω εγώ τώρα σενάρια και βάσει υποθέσεων σου λέω πιθανές "λύσεις". Ο ιδανικότερος άνθρωπος για να σου διαλύσει (ή να σου ενισχύσει) τέτοιες ανασφάλειες, είναι ο άνθρωπός σου. Κουβέντιασέ τα. Πες του ότι "εγώ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ! Τι σημαίνει αυτό για σένα? Πόσο σημαντικό είναι? Αν δεν το κάνω πως θα νιώΣεις ή πως θα νιώΘεις στο εξής? Αλλάζει κάτι για μας?" Ενδεικτικά σου δίνω κάποια ερωτήματα, εσύ θα την βρεις την άκρη ανάλογα με τα θέματα που σε βασανίζουν. Το σημαντικό είναι ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ.

Δεν ξέρω αν σε κάλυψα σε κάτι, αν εξακολουθείς να θες να συζητήσουμε κάτι άλλο που δεν "τό 'πιασα" από το γράμμα σου, ή να επεκταθούμε σε κάτι που ειπώθηκε ήδη. Όπως και νά 'χει εδώ είμαι, και γι' αυτό υπάρχουν τα σχόλια ανοιχτά σε κάθε ανάρτηση. Μια τελευταία ιδέα μόνο. Ιδέα, έτσι? Όχι συμβουλή!

Θα σας βοηθούσε υποθέτω να βρείτε κάτι ενδιάμεσο. Δεν ξέρω τι, εσείς θα το βρείτε. Να κάνει ένα βήμα πίσω εκείνος, κι ένα μπρος εσύ, μπας και βρείτε κάτι που θα χαρείτε και οι δύο. Π.Χ. να πάτε κάπου για ποτό και να κάθεστε χώρια, αλλά να βλέπει κατά το δυνατόν ή ακόμα και να ακούει ο άντρας σου τι γίνεται, κι εσύ να "παίξεις" μ' έναν άγνωστο. Το πόσο θα το προχωρήσεις θα εξαρτάται από σένα. Μπορεί να είναι από βλεμματάκια και χαμογελάκια, μέχρι... flashing!, δεν ξέρω που μπορείς να φτάσεις! Και ξέρεις? Ίσως κι εσύ να μην ξέρεις που μπορείς να φτάσεις και να σε εκπλήξει (ευχάριστα) ο εαυτός σου. (Αν δεν ξέρεις τι είναι το flashing, είναι αυτό που δεν φοράς εσώρουχα κάτω από τα ρούχα σου και φροντίζεις - σε δημόσιους χώρους συνήθως - να "δείχνεις" σε κάποιον λίγο βυζάκι... λίγο κωλαράκι... λίγο μουνάκι... και μετά στα καπάκια "κυρία" πάλι! Είναι άκρως ερεθιστικό και γι' αυτήν που τα δείχνει και για αυτόν που τα βλέπει!!!). Το flashing μπορείτε να το κάνετε και μεταξύ σας σε κάποιο δημόσιο χώρο. Μη σου πω, αν το κάνετε μεταξύ σας, ότι μπορείς, αντί να προσέχεις να μην σε δει άλλος, να επιδιώξεις να σε δει άλλος, αλλά και καλά δεν τον έχεις πάρει χαμπάρι ότι βλέπει κι αυτός! Μπορεί ο άντρας σου να γουστάρει, έστω και το ότι κάποιος τρίτος σε παίρνει μάτι, χωρίς να χρειαστεί να προχωρήσετε στα... ενδότερα!

Άλλη ιδέα: Με το ίντερνετ πως τα πάτε? Αν είστε εξοικειωμένοι, βάλτε τα παιδιά για ύπνο, κλειδωθείτε κάπου με τον υπολογιστή, και κάντε "τρελλίτσες" on camera για αγνώστους, χωρίς να φαίνονται τα πρόσωπά σας. Ή να το κάνεις εσύ, κι αυτός να βλέπει. Το να σε βλέπει να λες τ' ακατανόμαστα σ' έναν άγνωστο ή να τα κάνεις κιόλας παράλληλα στην κάμερα, μπορεί να έχει έπανω του την ίδια ή αντίστοιχη επίδραση με το να τα έκανες πραγματικά. Αν δεν έχετε web cam, τραβήξτε βιντεάκι με τα κινητά σας και ανεβάστε τα στα σχετικά σάιτ. Κάντε ό,τι γουστάρετε τέλος πάντως, είναι εξαιρετικό ξεκάβλωμα το ίντερνετ για άτομα με έντονη σεξουαλικότητα που δεν θέλουν όμως προσωπικές επαφές για τον Α ή Β λόγο.

Δεν ξέρω... μερικές ιδέες έριξα... δείτε τσόντες, πάρτε ιδέες! Οι τσόντες είναι εκπαιδευτική τηλεόραση για τέτοια θέματα! Εγώ που με είχα και για προχωρημένη, δεν σταματώ να "ενημερώνομαι" και μένω έκπληκτη όταν ανακαλύπτω κάτι καινούργιο, εκεί που νόμιζα πως τα ξέρω όλα (χωρίς να σημαίνει πως τα έχω κάνει και όλα, έτσι?). Βλέπεις κάτι, σου κάνει ή δεν σου κάνει κλικ, και αν σου κάνει, το εφαρμόζεις και ανανεώνεσαι.

Αυτά από μένα, ελπίζω να βοήθησα σε κάτι, και ... είπαμε! Εδώ είμαι, ναι?

Καλούς πειραματισμούς εύχομαι!!!

ΤΟ ΓΛΕΙΦΟΜΟΥΝΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΕΡΑΤΟ?

Ναι, ξέρω, πάει πολύυυυυυς καιρός... Αλλά μού 'σκασε θεματάκι, που δεν μ' αφήνει να το κρατήσω κλειστό το ρημάδι! Απομακρύνετε τα μικρά παιδιά και... ΠΑΜΕ!

Λέει η μανδάμ: "Δεν ήθελα να κερατώσω τον Χ γι' αυτό δεν τού 'κατσα του Ψ. Μόνο μ' έγλειψε..."

Χελλόοοοο-ουουουουου????????????????????

Ό,τι εσύ κούκλα μου, θά 'μπαινες ας πούμε ξαφνικά σπίτι, θα τον έβλεπες με δυο μπούτια στ' αυτιά, ή θά 'βλεπες ένα κεφάλι ανάμεσα στα πόδια του, και θά 'λεγες: "Ουουουφφφ!!! Ευτυχώς! Δεν με κερατώνει το μωρό μου, δεν της τον έβαλε!!!!!!!"

Ρε, έχουμε τρελλαθεί τελείως? Μπας και το χάσαμε από τότε που ο Κλίντον προσπαθούσε να πείσει την υδρόγειο ότι όταν τσιμπούκωνε την Μόνικα, δεν ήταν σεξ και δεν κεράτωνε την Χίλαρυ???

ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΩΣΕΣ, ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΩΣΕΣ!!! ΕΤΣΙ ΤΟ ΛΕΝΕ!!!!!!!!! Που έκανες όοοολα τ' άλλα, εκτός της διείσδυσης, για να μην έχεις και τύψεις...

Μα σοβαρά, υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει ότι αν προκύψει στοματικό σεξ, πρωκτικό σεξ, 69, πινέλο, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πέραν συνδυασμού "πούτσος μέσα σε μουνί", δεν πρόκειται για ΣΕΞ???????????????????????????

Α σιχτίρ, συγχίστηκα πρωινιάτικο...

ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΧΟΡΤΑΤΟ

Αόρατη Μελάνη είπε...

Χελόου ντόκτορ!

Εν πρώτοις να ξεκαθαρίσω ότι βρίσκομαι εδώ ινκονγκνίτα – πάει να πει ότι όλοι θα παριστάνουμε ότι δεν ξέρουμε ποια είμαι (λες και ενδιέφερε κανέναν αυτό). Παρακαλώ να τηρηθεί το ιατρικό απόρρητο.

Λοιπόν, έχω μια υπέροχη σχέση με έναν υπέροχο άντρα. Είμαστε και οι δύο τρελά ερωτευμένοι, ταιριάζουμε θαυμάσια, όσο περνά ο καιρός τόσο αγαπιόμαστε περισσότερο. Υπάρχει μόνο ένα μικρό προβληματάκι: είμαστε παντρεμένοι – όχι μεταξύ μας. Δυστυχώς οι σύζυγοί μας δεν έχουν το απαιτούμενο ανοιχτό πνεύμα για να δεχτούν τη σχέση μας.

Ο σύζυγός μου είναι μια χαρά παιδί, πολύ καλός σύζυγος και καλή παρέα, και με λατρεύει σαν θεά (άλλωστε, ΕΙΜΑΙ θεά). Δεν θέλω να τον πικράνω, άλλωστε καλά περνώ μαζί του, δεν θέλω να τον αφήσω, πού να τρέχω τώρα να μετακομίζω. Βέβαια δεν με τρελαίνει κιόλας, αλλά είμαστε ωραία βολεμένοι, μαγειρεύει κιόλας καμμιά φορά, κάνει και καμμιά δουλειά στο σπίτι, κρατάει και το παιδί για να βγω.

Το κακό είναι ότι αναγκάζομαι να λέω άθλια ψέματα και να κάνω απίστευτες ακροβασίες για να πάω να πιω έναν καφέ (με γάλα και ζάχαρη, αν με εννοείτε), με αποτέλεσμα να κουράζομαι, άσε που μπορεί και να καρφωθώ και να γίνει το έλα να δεις.

Υπάρχει λύση στο πρόβλημά μου;

3 Απρίλιος 2008 12:38 μμ

Αγαπημένη μουΝίτσα,

(για όποιον δεν είχε διαβάσει τα σχόλιά μας στην προηγούμενη ανάρτηση, αυτό είναι το υποκοριστικό του Μελανίτσα...)

Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση, και δεν ξέρω αν είναι καν πρόβλημα αυτό. Αυτό είναι μια ιδανική κατάσταση σε μια ιδανική κοινωνία. Γιατί όπως είπες, και το συμμεριζόμαστε άπαντες οι σεντιμεντάλ άνθρωποι, το μόνο που σε χαλάει είναι που λες κι ένα σκασμό ψέμματα... Κατά τ' άλλα την περνάς κοτσάνι!

Μα τι ωραία που θα ήταν, να είναι ενήμερος και ο σύζυγος... Να μπορούσε να το αποδεχτεί, και - γιατί όχι; - να κάνει κι αυτός τα ίδια! Πως κατανοούν και αποδέχονται το ότι μας φτιάχνει το σόπινγκ? Στο φάκινγκ γιατί κολλάνε??? Μια χαρά γαμείς παλικάρι μου, δεν υπάρχει αντίρρηση... Πειράζει να φάω και κανά άλλο μεζέ????????

Ή, για να μην είμαστε εντελώς πεζοί, να μην είναι μόνο για το κεχρί το θέμα. Ποια είναι η πιο ωραία φάση στον έρωτα? Αυτή της αρχής! Μες τα μέλια και τα ζουζουνίσματα!!! Πόσο κρατάει??? Αρχίδια, κρατάει!!!!!! Γιατί άμα καβατζωθούμε με οικογένειες και παιδιά, να στερούμαστε αυτήν την χαρά????? Αυτό το πετάρισμα στο στομάχι, αυτό το "αχ, μωρή, με κοιτάειειειειειειει!!!!", ή το "και του είπα, και μου είπε, και του λέω μετά, και όμως αυτός είπε, και τι εννοούσε κατά βάθος..." και να παίρνουν φωτιά τα τηλέφωνα με τις κολλητές! Και να σε αγγίζει κάποιος για πρώτη φορά, και να σε φιλάει κάποιος για πρώτη φορά, και να κυλιέστε στους σομιέδες για πρώτη φορά... Και ξανά τηλέφωνο στην κολλητή, "το κάναμεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!"

Για όσο κρατήσει ρε πούστη μου... Και το παιδί παιδί, και ο άντρας άντρας... Σαν συγγενείς είμαστε έτσι κι αλλιώς, με τα χρόνια. Δεν αποκλείω την περίπτωση να πηδιέσαι μια χαρά χαρούλα και με τον σύζυγο. Αλλά αλλιώς. Δεν έχει αυτό το ... το... "το κάναμεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!"

Βέβαια, ομολογώ ότι κι εγώ θα είχα λιώσει στις τύψεις... Αν τον αγαπάς πραγματικά κι είσαι ντόμπρος άνθρωπος γενικά, σου ψιλοβγαίνει ξινό όλο αυτό, επειδή δεν αντέχεις να τον φλομώνεις στις παπαριές.

Ήξερα ζευγάρι, πριν χρόνια, έχουμε χαθεί πια, που λειτουργούσαν εντελώς ελεύθερα. Λάτρευαν ο ένας τον άλλον, κι είχαν παράλληλα τις περιπέτειές τους, ο ένας εν γνώσει του άλλου. Αντάλλασσαν εμπειρίες μάλιστα, κι όχι απλώς δεν χαλιόντουσαν, τουναντίον! Καρακαταφτιαχνόσαντε και βγάζαν τα μάτια τους! Αυτοί είναι ακόμα μαζί, κι έχουν κάνει και τρία παιδιά εν τω μεταξύ, κι είναι τρισευτυχισμένοι!!! Σπάνια περίπτωση, το ξέρω, αλλά μα την Παναγία, υπάρχει!!! Έλληνες, έτσι; όχι τίποτις Σουηδοί...

Δε ξέρω καλή μουΝίτσα... δεν ξέρω... η επιστήμη σηκώνει τα χέρια... Κάνε ό,τι γουστάρεις προσέχοντας μην πληγώσεις αυτούς που αγαπάς, μόνο αυτό έχω να σου πω...

Αν εξακολουθείς να τριγυρνάς εδώ γύρω, ελπίζω να το διαβάσεις, και να μου απαντήσεις. Να μου πεις πως είναι τα πράγματα, γιατί πέρασε και τόσος καιρός, και μπορεί κάτι να έχει αλλάξει!

Καλά (ξε;)μπερδέματα!!!!!!!!!!!!