Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Τσα!

Χαιρετώ το (προφανώς ντροπαλό) κοινό μου!

Η ανάρτηση αυτή γίνεται για να:

1. Ευχαριστήσω όσους κατακλύζουν το μπλογκ μου σε επισκεψιμότητα (ναι, έχω stats και βλέπω τι γίνεται)

2. Ευχαριστήσω όσους έχουν γίνει "Αναγνώστες" και να τους διαβεβαιώσω, πως δεν πρόκειται ποτέ να βάλω το αντίστοιχο γκατζετάκι σε κοινή θεά μέσα στο μπλογκ για να πουλάω μούρη. Όποιος με "παρακολουθεί" έχει το δικαίωμα να το γνωρίζει μόνο αυτός.

3. Ευχαριστήσω το sarotiko.blogspot.com για την προτίμηση που μου έδειξαν. Τουλάχιστον τα παιδιά εκεί είχαν το φιλότιμο να βάλουν κι ένα ρημαδολινκ στο original...

Τέλος να ενημερώσω πως είμαι πάντα εδώ, στις επάλξεις, και η τουλάχιστον 2χρονη αδράνεια, έχει να κάνει καθαρά με την έλλειψη αποστολής προβλημάτων/θεμάτων σας. Ο ρόλος του μπλογκ ήταν ξεκάθαρος ευθύς εξαρχής: Ρωτάτε, απαντώ. Δεν ξεκινάω μόνη μου να γράφω αμπελοφιλοσοφίες. (Προτιμώ να τις γράφω αφού ερωτηθώ...).

Τουτέστιν, αν κάποιος από όλους εσάς που μπαινοβγαίνετε τόσο καιρό, διστάζει να στείλει κάτι επειδή σκέφτεται ότι "πάει αυτή, τόσο καιρό που τό 'χει παρατημένο...", να στείλει άφοβα. Μπορεί να αργήσω λίγο γιατί δεν το τσεκάρω τακτικά, αλλά άμα δω νά 'χει κίνηση το μαγαζί, θα μπαίνω τακτικότερα. Όπως έκανα άλλωστε και τώρα που είδα να γίνεται ο κακός χαμός στα stats από επισκέψεις μέσα στο καλοκαίρι.

Γαργαλήματα!

Υ.Γ. Χάλασε κι αυτό το μαραφέτι δίπλα. Μέχρι να βρω όρεξη να το αντικαταστήσω, ακούτε με τη φαντασία σας το Je t' aime, moi non plus... Αυτό είχα κι έπαιζε.